وبلاگ بوفه جنگل ژردیس ابوریحان

وبلاگ بوفه جنگل ، خود را  موظف به نوشتن مطالب ذیل می داند ؛ هر چند که خود بر این باور است که دانشجو نبایستی علیه دانشجو سخن بگوید.

چه آزاری ز من خود را   ، به آزاری نمی  ارزم

که باشم؟ خود کیم؟ کز من چنین آزار می داری؟

نهی بر جان من منت ، که خواهم داشت تیمارت

دلم خون شد ز تیمارت ، عجب تیمار می داری !

شوخی در ? نقطه!؟ ......... مضحکه در ? نقطه ، دلقکی در ? نقطه ، ابتذال فرهنگی - ادبی در ? نقطه ؛ مترادفهای این نشریه سخیف است. نشریه ای که می توانست عامل خیر باشد ، تبدیل به شریه ای گشته است که دانش جویان را به باد سخره گرفته و با زوم کردن بر مسائل جزئی ، کلیات را در هاله ای از مطالب چرند ، ابر گونه مخفی می کند.

جناب آقای مرتضی رحمانی که سابقا در گروه نمایش دلقک ، شخصیت واقعی خود را در قالب نمایش و تئاتر نشان می داد ، بی خبر از همه جا و همه چیز ، بدون آگاهی از مشکلات و اقعی ، وارد عرصه ای شده است که هیچ تبحری در آن ندارد و براستی ??? حیف از آن کاغذ و جوهر و مرکب که با چنین خُزعبلاتی حرام شود.

جناب مستطاب ؛ حضرت مرتضی خان مو بلند ( دم اسبی) ، یا خود را خیلی با مزه می پندارد و یا دوستان خود را بیش از حد خوش خنده ؛ که انتظار دارند با چنین نشریه ای که جز توهین و تمسخر دانشجو یان دوست و شوخی های کوچه بازاری چیزی در آن نیست ، دوستان خود را شاد و خندان سازد.

بهتر است که ایشان به شغل اسبق خود که همان کوهنوردی با LADY های گرام دانشکده و حومه است بازگردند.

این عکس ها توسط ماموران مخفی  وبلاگ در حالی که جناب مرتضی خان ? نقطه ای ، سرمست لاس  با همقطاران مادینه اش بودند گرفته شده است.